Wonten setunggalipun hadits, teng kitab Ihya Ulumiddin. Kanjeng Nabi nate ningale wonten majlis loro. Majlis niku kaleh, sing siji.. nggon ngaji ilmu, sing siji nggon dzikkir. Wonten sak majlis niku dzikir sedoyo. Wonten sak majlis, ilmu sedoyo, sing dibahas ilmu. Kanjeng Nabi pas lewat, akhire kanjeng Nabi dawuh, bu'itstu mu'alliman.. Aku diutus Gusti Alloh iku, kon ngulang. Akhire kanjeng Nabi niku bergabung dateng majlis ilmu. Mboten majlis dzikkir. Milih majlis ilmu, podo2 wonten kekuranganipun lho... SIng majlis dzikkir, blas mboten nate mbahas ilmu. Sing majlis ilmu, radi kurang dzikir. Niku kanjeng Nabi, (podo2 majlis niku, wonten kekurangane) bergabung ngutamak aken, majlis ilmu. Sebab mangke lek berilmu, insyaalloh berdzikkir, lek berdzikkir, kadang2 kirang ilmu. Sami pentinge, antara dzikkir kalian ilmu, sami2 kedah,sami wajibe. Sebabipun nopo? Gusti Alloh niku nyebut Dzatipun niku Mu'allim. Cuma kito niki tiyang TAUHID, akidah asy'ari.... ogak ono.... Padaha...